Castilla Y Leon

Castilla y Léon, in de noordelijke helft van het centrale Iberische plateau, is de grootste van de 17 administratieve regio’s van Spanje en bestrijkt ongeveer een vijfde van de totale oppervlakte van het land. Het strekt zich ongeveer 350 kilometer (220 mijl) uit van het centrum van Spanje bijna helemaal naar de noordkust. Evenwijdig verbindt het het wijngebied Rioja met de grens van Portugal.Rode wijnen regeren in Castilla en Léon, en de Tempranillo-druivensoort is ongetwijfeld de koning. Ze is hier bekend onder verschillende synoniemen, waaronder Tinta del Pais, Tinto de Toro en Tinto Fino. Het is de druif achter alle beste wijnen van de regio behalve Bierzo, die goed gebruik maakt van Mencia. De ondersteunende cast omvat de Franse variëteiten Cabernet Sauvignon, Merlot en Syrah. De witte wijnen van Castilla en Léon zijn veel minder in getal dan de rode wijnen, maar zijn slechts marginaal minder prestigieus. Ze zijn meestal gemaakt van de witte druiven Verdejo en Viura. Hoewel de economie van de regio traditioneel gericht is op graangewassen is wijnbouw al meer dan 2000 jaar een belangrijke economische activiteit in Castilla y Léon. Aan het einde van de 20e en het begin van de 21e eeuw daalde het areaal aan wijngaarden aanzienlijk en werd de focus verschoven van kwantiteit naar kwaliteit. Tegenwoordig is Castilla y Léon de thuisbasis van enkele van de meest gerespecteerde Spaanse Denominaciones de Origen (DO’s). Het meest opvallend zijn Ribera del Duero, Toro, Rueda en Bierzo. De titel Castilla y Léon Vino de la Tierra beslaat het hele wijngebied. Het heeft veel minder beperkende voorschriften en een wijnassortiment van druivensoorten is toegestaan. Het omvat minder bekende, nieuwere of minder intensief beplante locaties. Het geeft wijnmakers ook de kans om te werken aan minder traditionele wijnstijlen. Castilla y Léon kwam in bestuurlijk te bestaan in 1983, toen de twee historische provincies Léon en Castilla la Vieja werden verenigd. De regio is het kerngebied waarrond de moderne Spaanse staat werd gevormd; Madrid (de nationale hoofdstad) maakte ooit deel uit van Castilla la Vieja. Maar Castilla y Léon is niet alleen van belang in moderne en politieke contexten. De rijke culturele geschiedenis dateert al meer dan tweeduizend jaar zoals blijkt uit de zes Unesco-werelderfgoeden. Deze omvatten de middeleeuwse stadsmuren van Avila, het Romeinse aquaduct in Segovia en Atapuerca, een archeologische vindplaats die rijk is aan voorwerpen uit de bronstijd en steentijd. Het kan zijn dat de wijnproductie in de regio dateert zelfs van de Romeinse bezetting, die begon in de 1e eeuw voor Christus. In termen van klimaat heeft Castilla y Léon een opmerkelijk sterk continentaal gevoel, ondanks de nabijheid van de Atlantische Oceaan. Hete, droge zomers worden hier gevolgd door scherpe, koude winters, wanneer de temperaturen regelmatig ver onder het vriespunt dalen. Dagelijkse temperatuurverschuivingen zijn even uitgesproken en spelen een vitale rol in de lokale wijnstijlen. Koele nachten verfrissen de wijngaarden na lange, warme dagen. Het gebied is volledig afgeschermd van de maritieme invloed van de Golf van Biskaje door het Cordillera Cantábrica gebergte. Aan de andere kant van deze bergen liggen de regio’s Asturië, Cantabria en Pais Vasco. Hun koele, frisse klimaten en vruchtbare heuvels staan in schril contrast met de warme, droge plateaus van Castilla y Léon. Ingeklemd tussen de Cordillera Cantábrica en de Sistema Central-bergen, bezet de regio een uitgestrekt plateau van ongeveer 200 km en tussen de 700 en 1000 meter boven de zeespiegel. Gezien deze locatie en de lage regenval zijn de bodems hier meestal dun en arm. Ze worden echter rijker aan mineralen en klei, in de buurt van de rivieren van de regio, waarvan er veel zijn. De bekendste is de Duero, die verder stroomt om Portugal’s Douro te worden. Van de negen wijnzones van Castilla y Léon zijn alle op één na gelegen binnen het Duero-riviersysteem. Verder zijn drie van de meest gerespecteerde wijndistricten van de regio (Toro, Rueda en natuurlijk Ribera del Duero) te vinden in de Duero-vallei zelf. De uitzondering hierop is Bierzo, in het uiterste noordwesten van de regio. Daar zijn zowel het klimaat als de wijnen nauwer afgestemd op die van het naburige Galicië. Het internationale succes van de belangrijkste Spaanse producenten in Castilla y Léon heeft veel gedaan om het profiel van de regio te vergroten. Onder deze zijn Vega Sicilia, Numanthia-Termes, Campo Eliseo en Bodega Palacios Remondo. Ze hebben een voortrekkersrol gespeeld in de modernisering van de regio en hebben de belangstelling voor haar wijnen hernieuwd.