Somontano

De naam betekent ‘onder de bergen’, wat slaat op de uitlopers van de Pyreneeën in de provincie Huesca, in het noorden van Aragón, op nauwelijks 50 km van de Franse grens. De D.O. Costers del Segre en de D.O. Navarra liggen beide op ongeveer dezelfde afstand, in respectievelijk het oosten en het westen. Toch heeft Somontano niets gemeen met die wijngebieden. De hoogte, het klimaat, de bodem en de oorspronkelijk druiven dragen alle bij tot het unieke van dit gebied. Somontano ligt volledig binnen de grenzen van de provincie Huesca en de belangrijkste stad is Barbastro, op 80 km van de Franse grens. Het D.O. gebied telt 43 gemeenten, waarvan de meeste in Somontano zelf liggen. Het noordelijkste punt ligt in Torre la Ribera, op ongeveer 40 km van de Franse grens. De wijngaarden liggen zowel op de glooiende heuvels aan de voet van de Pyreneeën als in de valleien van de rivieren, die van het gebergte de Ebro in stromen, op een hoogte van 350 tot 650 m. De bodem bevat meestal veel zandsteen en klei (vandaar de helrode kleur) met aangeslibd materiaal dichtbij de rivieren. Bijna alle bodems zijn rijk aan calciumcarbonaat, ideaal voor de wijnbouw. Wat de wijn betreft, is het opmerkelijk dat de meeste Somontano wijn tot begin deze eeuw naar Frankrijk ging.  Zelfs tot in de jaren 70 bleef deze wijn – behalve in Somontano zelf – onbekend. In 1984, na een lange strijd van de plaatselijke wijnboeren, kreeg Somontano eindelijk de D.O. status. Sindsdien is de wijn alleen maar beter geworden. De lokale wijnen, van moristel en alcañon, zijn dankzij het bergklimaat en de vruchtbare bodem, verfrissend licht en subtiel. De omstandigheden in dit gebied zijn inderdaad zó optimaal dat nieuwe bedrijven zich hier vestigen met onder andere cabernet-sauvignon, chardonnay en chenin blanc, om te profiteren van het feit dat het afgebakende D.O. gebied groter is dan het eigenlijke oppervlak aan wijngaarden. De eerste resultaten waren zo goed dat men aanvankelijk vreesde dat Somontano een tweede cabernet en chardonnay leverancier zou worden. Gelukkig is de gemiddelde kwaliteit van de wijnen goed genoeg om die bedreiging te doorstaan. Een van de grootste successen uit dit gebied is het huwelijk geweest tussen oud en nieuw. Composities met tempranillo/moristel/cabernet, chardonnay/macabeo ( viura )en macabeo/alcañon komen veel voor, evenals wijnen uit één variëteit, ‘ varietales’ , van gewürztraminer tot moristel. Men is hier niet bang om te experimenteren. Over het algemeen zijn de resultaten uitstekend; soms zelfs spectaculair. De wijngaarden liggen zowel op de glooiende heuvels aan de voet van de Pyreneeën als in de valleien van de rivieren, die van het gebergte de Ebro in stromen, op een hoogte van 350 tot 650 m. De bodem bevat meestal veel zandsteen en klei (vandaar de helrode kleur) met aangeslibd materiaal dichtbij de rivieren. Bijna alle bodems zijn rijk aan calciumcarbonaat, ideaal voor de wijnbouw.